Segja má að svæðið í kringum Landmannalaugar sé Mekka göngumannsins. 
Þar úir og grúir af gönguleiðum við flestra hæfi, allt frá því að rölta sér út að laug upp í að leggja upp í margra daga ferðir til fjarlægra staða. 
Til eru leiðir sem liggja fram og til baka, aðrar liggja í hring, sumar eru á brattann en aðrar á sléttlendi. 
Eitt eiga þær allar sameiginlegt: allsstaðar er veisla fyrir augað.  Vinsælustu gönguleiðirnar er búið að stika eða að þær eru orðnar að afgerandi braut.  Öruggast er að nota þessar leiðir. 
Annars vegar má þá komast hjá því að lenda í ógöngum og hinsvegar getur það farið illa með landið að ganga á því.  Gróðurþekjan er þunn, mjúkur jarðvegurinn sporast auðveldlega út og gönguskór eru velflestir eins og gróf jarðvinnslutæki.

Vinsælustu gönguleiðirnar eru eftirfarandi: 

Hringur um Laugahraunið:  Helmingur hans er upphafskafli Laugavegarins.  Hjá hinni litríku Brennisteinsöldu og brennisteinsgufunum þar, er farið út af Laugaveginum, aftur út í hraun (úfnasti kaflinn) og ofan í Grænagil.  Þaðan er stutt í að hringurinn lokist.  Þetta má vitaskuld einnig ganga í hina áttina. 
Bláhnúkur: Brött leið en án klifurs, upp á hnúkinn, sem er afbragðs útsýnisstaður.  Þar er líka útsýnisskífa.  Hægt er að fara aðra leið niður og koma inn á fyrrnefndan hring um Laugahraunið.
Reykjakollur:  Stutt og slétt leið en víða þarf að stikla yfir vatnssprænur.  Mikil litadýrð á jarðhitasvæði. 
Brandsgil: Svipaðar aðstæður og í Reykjakollsgöngu en í stað jarðhitalita eru hrikalegir gilskorningar og klettamyndir.